Labrador retriever – biszkoptowy przyjaciel rodziny

Labrador retriever to jedna z najbardziej popularnych ras na całym świecie. Nic dziwnego! Są to psy inteligentne, rodzinne i oddane. Ich szkolenie to sama przyjemność. Labki to nie tylko kochani przyjaciele, psy te wykorzystywane są zarówno w ratownictwie, dogoterapii, tropieniu i w wielu innych płaszczyznach życia, gdzie od zarania dziejów pomagają swoim opiekunom. Czy to prawda, że Labradory to rasa dla każdego? A może to właśnie rasa dla Ciebie? Przeczytaj poniższy tekst i sam oceń.

 

Labrador retriever – wygląd i opis rasy

  • Rozmiar 55-62 cm
  • Sierść krótka z podszerstkiem
  • Długość życia 10-12 lat
  • Waga 25-35 kg

Labrador retriever – wzorzec rasy

Labrador retriever, według klasyfikacji FCI (Międzynarodowa federacja Kynologiczna), jest zaliczany do grupy psów aportujących, płochaczy i psów wodnych, w sekcji psów aportujących, typ wyżłowaty. Podlega próbom pracy.

Jak wygląda Labrador retriever? Psy opisywanej rasy są stosunkowo duże, samce w kłębie osiągają nawet do 62 cm i ważą około 36 kg, samice są niewiele mniejsze. Ich charakterystyczny, przyjacielski wygląd doprowadził do ogromnej popularności danej rasy na całym świecie. Psy mają szeroką i głęboką klatkę piersiową, z prostą górną linią i mocnymi lędźwiami. Głowa jest trójkątna z długim pyskiem, oklapniętymi uszami i brązowymi lub orzechowymi oczami. Labradory mają mocną i zwartą budowę, kończyny są wyraźnie umięśnione z silnym kośćcem, skośnie ustawione. Ogon jest bardzo gruby u nasady, pokryty gęstym i grubym włosem, zwęża się ku końcowi.

Psy opisywanej rasy początkowo występowały tylko w czarnym umaszczeniu. Pierwszy biszkoptowy labek pojawił się pod koniec XIX wieku. Wcześniej kolor żółty i brązowy uważano za błąd w hodowli, jednak wkrótce zostały zaakceptowane. Obecnie Labradory występują w trzech umaszczeniach, a ich sierść jest krótka i twarda, z podszerstkiem:

  • Czarne
  • Biszkoptowe, w różnych odcieniach od jasno kremowego do rudego
  • Czekoladowe

Wyróżniamy dwa typy Labradorów, “wystawowy” o bardziej zwartej budowie, oraz “pracujący” o lżejszej budowie, z węższą głową i dłuższą kufą. Najbardziej pożądany przez hodowców jest typ “Dual Purpose”, czyli połączenie dwóch powyższymi typów, z zachowaniem równowagi pomiędzy nimi.

Ze względu na podobieństwo Labradorów do Golden retrieverów, te dwie rasy bardzo często są ze sobą mylone, jednak obie zakwalifikowane są do psów aportujących. Na pierwszy rzut oka można dostrzec, że Goldeny są długowłose, w kolorze jasno- lub ciemno złocistym, natomiast Labrador ma sierść krótką, czarną, brązową lub biszkoptową. Ich charaktery także są odmienne, jednak obie rasy są bardzo łagodne i przyjacielskie w stosunku do ludzi.

Labrador retriever – charakter

Labrador retriever cechuje się niezwykłą inteligencją i lojalnością wobec człowieka. Jego posłuszeństwo oraz wrodzona chęć przypodobania się właścicielowi, czyni go prawdziwym przyjacielem i jednocześnie bardzo ułatwia szkolenie szczeniaka. Labki bardzo szybko przystosowują się do nowych warunków i są gotowe do ciągłej współpracy.

Labradory są bardzo przyjacielskie, zarówno dla członków swojej rodziny, jak i dla obcych ludzi. To samo tyczy się innych zwierząt, także obcych psów. Rasa jest ciekawska i otwarta na nowe doświadczenia. Takie cechy jak płochliwość, strach i agresja są im obce. Psy opisywanej rasy są rodzinne, najchętniej spędzałyby cały dzień ze swoimi przyjaciółmi, zwłaszcza dziećmi, wobec których cechują się niezwykłą cierpliwością i empatią. Ciężko znoszą samotność i odrzucenie.

Zgodnie z ich pierwotną funkcją, Labki uwielbiają aktywności fizyczne, bardzo chętnie spędzają czas na dworze aportujące i pływając. Trzymanie ich w małym mieszkaniu, bez stałego dostępu do ogrodu, może okazać się ciężkie, zarówno ze względu na ich rozmiary, jak i niepohamowaną miłość do natury.

Ze względu na umiejętność pracy z ludźmi, wyśmienity węch i zaangażowanie, Labradory wykorzystywane są w wielu dziedzinach pracy:

  • Pies ratownik (lawinowy, gruzowniczy, poszukiwawczy, ratownictwo wodne)
  • Pies przewodnik dla osób niewidomych i niedowidzących
  • Dogoterapia
  • Służba celna i policyjna – szukanie narkotyków, wyrobów tytoniowych
  • Sporty kynologiczne

Labrador retriever – długość życia

Długość życia Labradora waha się od 10 do 12 lat, jednak jest to cecha osobniczo zmienna i ma na nią wpływ wiele czynników. Jeżeli chcesz, aby twój pupil cieszył się długowiecznością, zwróć uwagę na:

  • Jakość wybranej hodowli
  • Regularne odrobaczanie i szczepienie
  • Warunki bytowania
  • Prawidłową dobraną i zbilansowaną karmę
  • Poprawną pielęgnację
  • Odpowiednią dawkę ruchu
  • Kontrolne, regularne wizyty u weterynarza
  • Badanie krwi i moczu u osobników starszych i schorowanych

Labrador retriever – zdrowie

Labradory są rasą zdrową i długowieczną. Osobniki czarne charakteryzują się lepszą ogólną odpornością, niż brązowe, czy biszkoptowe. Jednak pomimo swojej silnej natury, są predysponowane do kilku schorzeń, takich jak:

  • Dysplazja stawów biodrowych
  • Dysplazja stawów łokciowych
  • Młodzieńcze zapalenie kości (Enostoza)
  • Osteochondroza
  • Alergie pokarmowe
  • Dysplazja siatkówki
  • Postępujący zanik siatkówki
  • Zaćma
  • Dolegliwości ogona
  • Porażenie krtani

Dysplazja stawów biodrowych jest schorzeniem dziedzicznym, występującym u psów ras dużych, ciężkich i polega na nieprawidłowym rozwoju oraz niedopasowaniu głowy kości udowej i panewki, a w konsekwencji nadwichnięciu lub całkowitym zwichnięciu stawu biodrowego. Pomimo podłoża genetycznego, na schorzenie ma wpływ nadmiar w diecie wapnia, nadwaga, nadmierna aktywność fizyczna młodego, rosnącego psa. Od 2006 roku hodowcy mają obowiązek prześwietlania swoich psów. Znacznie rzadziej u Labradorów występuje dysplazja stawu łokciowego.

U psów opisywanej rasy sporadycznie zdarzają się porażenia krtani, objawiające się piskliwym szczekaniem i ciężkim oddechem. Jest to konsekwencja zapadania się tchawicy, podlegające korekcji chirurgicznej. Labradory rzadko okazują ból, dlatego tak ważna jest obserwacja swojego pupila i szybka reakcja podczas niepokojących sytuacji.

Bardzo często u Labradorów występują dolegliwości ze strony ogona, najczęściej spowodowane kąpielą w zimnej wodzie. W wyniku porażenia zakończeń nerwów, ogon staje się bezwładny. Pomimo faktu, że Labki bardzo dobrze znoszą niską temperaturę, powinniśmy chronić je przed przeciągami, zwłaszcza kiedy są mokre. Nie przeszkadza im także wysoka temperatura, jednak podczas upalnych dni, zapewnij swojemu psu stały dostęp do wody i zacienionego miejsca. Ogranicz także długość spacerów, podczas najgorętszych godzin.

Labrador retriever – pielęgnacja

Pielęgnacja Labradorów jest stosunkowo łatwa, jednak ze względu na linienie przez cały rok, psy tej rasy powinny być wyczesywane minimum raz w tygodniu. Najlepiej sprawdzi się do tego gumowa rękawica. Po czesaniu przecieramy psa bawełnianym ręcznikiem, w celu usunięcia resztek martwego włosa. Kąpiele wykonujemy w miarę indywidualnych potrzeb, stosując szampony dla psów krótkowłosych. Zostawiamy psa do samodzielnego wyschnięcia, chroniąc go przed przeciągami.

Ze względu na częste schorzenia oczu u Labradorów, powinniśmy systematycznie kontrolować ich stan. Sprawdzać, czy nie występuje zaczerwienienie, nadmierne łzawienie lub jakieś matowe zmiany na powierzchni gałki ocznej.

Powinniśmy także pamiętać o regularnym czyszczeniu uszu naszych psów, używając do tego wilgotnych wacików lub specjalistycznych preparatów weterynaryjnych. Dodatkowo obcinanie pazurków, czyszczenie gruczołów okołoodbytowych oraz mycie zębów.

Psy lubią regularność i dobrą organizację, spraw aby wasza pielęgnacja była krótka, za to systematyczna. Najlepiej przyzwyczajać swojego czworonoga do tych czynności już od pierwszych dni. Labki pomimo miłości do wody i kąpieli, niekoniecznie będą grzecznie siedziały w wannie. Regularna praktyka od szczeniaka znacznie ułatwi codzienną higienę.

Labrador retriever – żywienie

Labrador retriever - żywienie

Żywienie jest podstawowych filarem zdrowia i dobrego samopoczucia twojego pupila. Labradory mają tendencję do tycia, dlatego posiłki powinny być prawidłowo zbilansowane i odpowiednio dobrane do twojego pupila, tak aby zapewnić mu niezbędne składniki i dzienną porcję energii. Nie powinniśmy dokarmiać psa między posiłkami, wyjątek stanowią nagrody podczas szkolenia.

Istnieje wiele różnych sposób żywienia psów. Możesz skorzystać z gotowych produktów, suchych lub mokrych. Na rynku występuje masa producentów zapewniających dobry skład, jednak pamiętaj aby wybrać karmę odpowiednią do wieku i wielkości twojego psa. Głównym składnikiem diety powinno być mięso, które jest najważniejszym źródłem białka, dodatkowo owoce i warzywa, jako źródło witamin i substancji odżywczych. Zboże, tłuszcze i cukry nie powinny wpadać do miski naszego czworonoga, ograniczamy je do minimum.

Jeżeli wolisz samodzielnie przygotowywać posiłki swojemu psu, pamiętaj o odpowiednim składzie i produktach wysokiej jakości. Dania powinny być bogate zarówno w mięso, owoce, warzywa, jak i preparaty witaminowo-wapniowe. Przydatna może okazać się filozofia żywienia – BARF. Dieta ta opiera się na surowym mięsie i produktach pochodzenia zwierzęcego, tak aby w jak najbliższy sposób odzwierciedlała żywienie dzikich przodków. BARF ma korzystny wpływ na układ odpornościowy i trawienny.

W związku z tendencją do tycia, powinieneś zwracać uwagę nie tylko na skład karmy, ale także na jej ilość. Każdy producent na swoim opakowaniu umieszcza tabelkę, odpowiedniej porcji względem masy czworonoga. Jednak jest to aspekt osobniczo zmienny, na który ma wpływ ilość aktywności fizycznej twojego psa, występowanie różnych chorób i tempo metabolizmu. To do Ciebie należy zadanie, kontrolować sylwetkę Labradora. Ogólna zasada mówi, że psy tej rasy powinny mieć wyczuwalne pod palcami żebra, jednak niewidoczne dla oczu.

Posiłki powinny być serwowane codziennie w sposób regularny, o określonych porach dnia. Najlepiej podzielić porcję na pół i karmić psa rano i wieczorem. Miskę pozostawiamy na 20-30 minut, a następnie chowamy. Pamiętaj także o stałym dostępie do wodą, zwłaszcza w upalne dni. Ze względu na predyspozycje Labradorów do skrętu żołądka, nie powinniśmy karmić psa bezpośrednio przed i po aktywności fizycznej.

Ważnym aspektem jest także niedokarmianie psa resztkami ze stołu. To mogłoby doprowadzić do otyłości u naszego czworonoga, a dodatkowo mu zaszkodzić. Część rzeczy znajdujących się na stołach jest trująca i szkodliwa dla naszych sierściuchów. Nie należy podawać psu czekolady, cebuli, czy też kości. Powinniśmy także unikać owoców pestkowych takich jak winogrona, a także niektórych orzechów.

Labrador retriever – szkolenie i wychowanie

Labradory to jedna z najszybciej uczących się ras. Są to psy wysoce inteligentne i jednocześnie chętne do nauki i posłuszeństwa swojemu właścicielowi. Jak każda rasa wymagają szkolenia i konsekwentności. Nauka nie obejdzie się bez smaczków i nagród. Ćwiczenia nie powinny być monotonne, ponieważ szczeniak szybko może się znudzić. Dodatkowo Labradory nie tolerują przymusu fizycznego i pomimo oddania, mogą wówczas odmówić współpracy.

Wychowanie powinniśmy zacząć już od pierwszych dni. Szczeniak chłonie wiedzę jak gąbka, dorosłego osobnika znacznie trudniej czegoś nauczyć. Od samego początku wyznaczamy granice i zasady, nie pozwalamy wejść sobie na głowę. Jednocześnie staramy się nie być zbyt surowi dla maluszków, ponieważ Labradory potrafią być wrażliwe. Prawidłowa socjalizacja obejmuje także kontakt psiaka z innymi zwierzętami oraz nowymi miejscami i dźwiękami. Pamiętajmy jednak, aby nie przeciążać szczeniaka. Wszelkiego rodzaju szalone gonitwy, skoki i chodzenie po schodach ograniczamy do minimum. Najlepszym ćwiczeniem dla naszego czworonoga będzie pływanie i zabawy węchowe, Labki są w tym najelepsze. Przy zabawach z przeciąganiem sznurków, uważaj na siłę, gdyż zbyt duże jej użycie może doprowadzić do deformacji zgryzu naszego malucha.

Jeżeli nie jesteś gotowy na samodzielne wychowywanie czworonoga, powinieneś zgłosić się do szkółki dla psów, gdzie wyspecjalizowani behawioryści pomogą w szkoleniu twojego szczeniaka. Dodatkowo otrzymasz niezbędną wiedzę, którą będziesz mógł wykorzystać w samodzielnej praktyce z sierściuchem. Pamiętaj, że prawidłowo ułożony piesek, stanie się twoim najlepszym kompanem.

Labrador retriever – szczeniaki i hodowla

Labrador retriever to jedna z najpopularniejszych ras, zarówno na świecie, jak i w Polsce, dlatego znalezienie odpowiedniej hodowli nie powinno stanowić problemu. Wybór hodowli to pierwszy, a zarazem najważniejszy krok w kierunku posiadania psa. Zapoznaj się ze wszystkimi informacjami odnośnie danej działalności. Godne zaufania są tylko te, które należą do ZKwP (Związek Kynologiczny w Polsce). W Polsce tylko ta organizacja ma prawo wystawiać rodowód FCI. Przed zakupem możesz pojechać do wybranej hodowli i zapoznać się z właścicielem oraz warunkami tam panującymi. Wówczas będziesz miał okazję sprawdzić, czy szczeniak posiada wszystkie niezbędne dokumenty, szczepienia, chip,  a także zapoznać się z rodzicami twojego przyszłego maluszka.

Niestety, w dzisiejszych czasach coraz większą zmorą rynku hodowlanego są pseudohodowcy, którzy oferują szczeniaki za znacznie niższe ceny, jednak bez rodowodu. Zazwyczaj w takich miejscach psy są utrzymywane w słabych warunkach, karmione najtańszą karmą, a suszki wysoce eksploatowane. Nie wspierajmy takich interesów. Pamiętaj, że twój szczeniak od najmłodszych lat nabiera odporności i umiejętności, które przy nieprawidłowych warunkach, w przyszłości mogą skutkować zaburzeniami zdrowotnymi lub nieprawidłowym zachowaniem.

Zanim przywieziesz szczeniaka do domu, upewnij się, że masz dla niego niezbędną wyprawkę. Labradory powinny być wyprowadzane na zwykłej smyczy, w wygodnych szelkach typu guard lub na skórzanej obroży. Do zabawy najlepiej sprawdzą się duże piłki oraz sznury i gryzaki. Nie używaj pluszowych maskotek, ich wypełnienie, po przypadkowym zjedzeniu, może okazać się śmiertelne dla twojego zwierzaka. Pamiętaj także, o odpowiednim doborze zabawki, do rozmiaru psa. Zbyt małe elementy mogą zostać połknięte i stwarzać zagrożenie dla życia i zdrowia Labradora. Nie zapomnij także o wygodnym legowisku i podstawowych środkach higienicznych, takich jak szczotka, szczoteczka, pasta do zębów, obcinaczki do paznokci oraz miski na karmę i wodę.

Przydatna może się okazać także klatka kennelowa, czyli miejsce, gdzie twój sierściuch będzie mógł odpoczywać i czuć się bezpiecznie. Wychowanie tego typu stwarza w domu komfortową strefę dla psa, taki psi pokój, gdzie można spać i jeść. Klatka powinna być odpowiednio dobrana do rozmiaru czworonoga.

Labrador retriever – cena

Ile kosztuje hodowlany szczeniak Labrador Retriever? Cena waha się od 2000 do 4000 zł i ma na nią wpływ przede wszystkim renoma hodowli, osiągnięcia wystawowe rodziców oraz płeć maluszka.

Jeżeli nie chcesz lub nie możesz wydać takiej kwoty, powinieneś poszukać organizacji, zajmującej się szukaniem rodzin do adopcji dla niechcianych psiaków. Wówczas za dom, opiekę i miłość, otrzymasz pieska za darmo.

Koszty utrzymania psiaka wahają się od 200 do 300 zł, w zależności od stanu zdrowia zwierzaka, rodzaju karmy, sposobu utrzymania, pielęgnacji i wieku. Pies to ogromna odpowiedzialność. Zanim zdecydujesz się na zakup lub adopcję, upewnij się, że jesteś gotowy na to wyzwanie pod względem finansowym, psychicznym i fizycznym.

Labrador retriever – historia rasy, ciekawostki

Labradory wywodzą się z Nowej Funlandii, gdzie w XVIII wieku wykorzystywane były przez rybaków podczas pracy na kutrach. Psy pomagały w aportowaniu przedmiotów, wyciąganiu sieci rybackich, czy ratowaniu tonących ludzi.

Dawniej określane były jako psy św. Jana, które w rzeczywistości były ich przodkami. Rasa została upowszechniona w XII wieku, a ich geny były mieszanką Indian i Wikingów. Psy św. Jana wykorzystywane były do łowienia ryb. Następnie zaczęto je krzyżować z innymi rasami i tak powstał Labrador retriever.

W drugiej połowie XIX wieku, lord Malmesbury przywiózł pierwszego Labradora do Europy i wraz ze swoim synem rozpoczął hodowlę tej rasy w Wielkiej Brytanii. Kierunek hodowli ukierunkowany był na cechy myśliwskie i łowieckie, przez co rasa stała się popularna w kręgu szlacheckim.

Na początku XX wieku rasa została oficjalnie uznana przez angielski klub kynologiczny, a chwile później amerykański. W Polsce pierwsze Labradory pojawiły się w 1986 roku i zostały sprowadzone przez Tadeusza Chwaliboga.

  • Opisywana rasa, przez długi okres czasu, nazywana była psami z Labradoru – półwysep Kanady, co jest błędnym stwierdzenie, ponieważ w rzeczywistości psy wywodziły się z Nowej Funlandii
  • Po angielsku “to retrieve” oznacza “przynosić”, co odnosi się do zadania Labradorów, czyli aportowania w myślistwie
  • Od ponadów 20 lat, rasa Labrador retriever wygrywa w rankingach najpopularniejszych psów w Stanach Zjednoczonych
  • Najbardziej popularnym przedstawicielem rasy Labrador retriever był Marley – główny bohater książki “Marley i Ja” autorstwa Johna Grogana. Ekranizacja powieści ukazała się w 2008 roku, gdzie możemy zobaczyć Owena Wilsona oraz Jennifer Aniston

Labrador retriever – dla kogo?

Labrador Retriever to rasa dla PRAWIE każdego. Nie musisz posiadać doświadczenia, aby ułożyć tego psiaka. Jednak jak wszystkie inne zwierzęta, Labki wymagają uwagi, miłości i poświęcenia im czasu. Jeżeli szukasz oddanego przyjaciela i lubisz uprawiać sporty, jest to pies zdecydowanie dla Ciebie. Te czworonogi pokochają każdą żywą istotę, zarówno dziecko, inne psy, jak i koty, czy kanarki. Pamiętaj jednak, że pomimo powyższych cech, szkolenie jest kluczem do waszej udanej relacji.

ZALETY:

  • Bardzo popularna rasa
  • Oddany rodzinie
  • Lubi dzieci
  • Akceptuje inne zwierzęta i psy
  • Łatwy w szkoleniu, inteligentny
  • Można uprawiać z nim sporty
  • Łatwy w pielęgnacji
  • Nadaje się do dogoterapii i jako pies przewodnik

WADY:

  • Linieje
  • Nie nadaje się dla alergików
  • Wymaga większej aktywności fizycznej, niż zwykły spacer
  • Raczej nie nadaje się do trzymania w małym mieszkaniu
  • Skłonności do tycia i zjadania odpadków
5/5 - (10 głos/ów)

To może Cię zainteresować:

Flat coated retriever – kompan myśliwych czy przyjaciel rodziny?
Golden Retriever – złocisty przyjaciel człowieka
Owczarek chorwacki – pies pasterski i przyjaciel rodziny
Springer spaniel walijski – pies myśliwski i przyjaciel rodziny 
Tornjak – znakomity stróż i przyjaciel rodziny
Terier walijski – łowca gryzoni czy przyjaciel rodziny?
Retriever z Nowej Szkocji – Toller
Podengo portugalski – pies na króliki oraz towarzysz rodziny
Sznaucer średni – czy pasuje do Twojej rodziny?
Nowofundland – czy pasuje do Twojej rodziny?
Oceń nasz artykuł
5/5 - (10 głos/ów)
Komentarze

    Dodaj komentarz

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *